Glokom

Glokom göz tansiyonu yüksekliği, göz sinirinde etkilenme ve tetkiklerde hasar bulgusunun saptanması ile tanısı konulan bir hastalıktır. Göz tansiyonunun normal değeri santral kornea kalınlığına göre kişiden kişiye değişmekle birlikte 21 mm Hg üstü değerler yüksek göz tansiyonu olarak kabul edilmektedir. Katarakttan sonra dünyada en önemli ikinci körlük sebebi olup, geri dönüşümü olmayan körlük sebepleri içinde ise ilk sıradadır. Yine Glokom her yaşta görülebilmekle birlikte 40 yaş üzerinde daha fazla görülüp, sıklığı ilerleyen yaşla daha da artmaktadır. Glokom hastalarında genellikle belirti olmamakla birlikte bazı hastalarda ara ara bulanık görme, göz ve baş ağrıları, geceleri ışıklar etrafında hare yada halka görmeler ve karanlıkta televizyon izlerken oluşan göz ağrıları görülebilmektedir. Risk faktörleri arasında ailede glokom öyküsü, diyabet, hiper-hipotansiyon, yüksek hipermetropi- miyopi, guatr, migren, kalp-damar hastalıkları, uyku apnesi, geçirilmiş göz yaralanmaları ve cerrahileri, romatizmal hastalıklar, uzun süreli kortizonlu ilaç kullanımları yer almaktadır. Bu nedenle 40 yaş üzeri risk faktörü olan kişilere yılda bir kez diğer kişilere ise 2-3 yılda bir göz tansiyonlarını ölçtürmeleri gerekmektedir. Glokom teşhisi, göz içi basıncının ölçülmesi (göz
tansiyonu), gözün drenaj açısının incelenmesi (gonyoskopi), göz dibi muayenesi (görme siniri muayenesi) ve görme alanı ve-veya OKT, HRT (görme siniri hasarı tespiti) ölçümleri yapılıp değerlendirilerek tanısı konulmaktadır. Glokom tedavisinde en önemli aşama erken tanı olup erken tedavi ile göz tansiyonu düşürülerek göz siniri hasarı durdurulmakta ve görme kaybının ilerlemesi önlenmektedir. Tedavide Glokomun tipine ve evresine göre göz tansiyonu düşürücü damla ya da damlalar ilk aşamada kullanılarak göz tansiyonu o kişi için planlanan normal değerine düşürülmesi sağlanmaktadır. Tedaviye yanıt vermeyen hastalarda lazer ve çeşitli cerrahi tedaviler gerekmektedir.